Weergaven: 36
Onderzoeken naar varroaresistentie bij honingbijen
Over heel de wereld zijn wetenschappers op zoek naar varroaresistentie bij honingbijen. Verschillende onderzoeken leveren steeds meer nieuwe inzichten op in de manier waarop varroaresistentie werkt. Ook in Vlaanderen gebeurt veel onderzoek naar varroaresistentie, onder andere door Arista Bee Research naar de eigenschap VSH en door Honeybee Valley aan de universiteit van Gent naar het kenmerk Suppressed Mite Reproduction (SMR)
Varroa resistente bijenvolken op het Zweedse eiland Gotland.
Een varroa-resistente populatie honingbijen in Gotland, Zweden, overleeft al 25 jaar zonder behandeling tegen de varroamijt. De bijenpopulatie slaagt erin om de voortplanting van de varroamijten te verhinderen. Hoe dat in z’n werk gaat is nog niet helemaal bekend, maar recent onderzoek waarvan de resultaten op 26 oktober 2024 werden gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature, suggereert dat larven die een lagere hoeveelheid van het broedferomoon verspreiden de voortplanting van de mijten verstoren.
De onderzoekers stelden vast dat de resistente Gotland-bijen een significant lager niveau van broedferomonen produceren, waardoor de Varroa-mijten mogelijk verward raken en hun reproductie wordt verstoord. Deze feromonen spelen een belangrijke rol in de communicatie tussen broed en volwassen bijen. Varroamijten zijn in staat om deze feromonen te detecteren en gebruiken ze om op het juiste moment in te stappen in het open broed. Dat gebeurt in werksterbroed vanaf 20u voordat de broedcel sluit.
Om te vermijden dat de varroamijten de feromonen kunnen onderscheppen passen de larven in de resistente volken hun feromoonproductie aan. Ze gaan als het ware “chemisch fluisteren”: met een lagere hoeveelheid feromonen verstoren ze de voortplanting van de mijt, zonder dat de communicatie met de werksterbijen daar hinder van ondervindt.
Dit onderzoek werpt een nieuw licht op de complexiteit van de interacties tussen honingbijen en de varroamijt en kan de weg openen voor nieuwe methoden om honingbijenpopulaties te beschermen. In verdere studies willen de onderzoekers de genetische basis van deze verminderde feromoonproductie ontrafelen.
